رشد طلاق در سال های اخیر به افزایش تعداد فرزندان طلاق انجامیده است و باعث ایجاد مشکلات فراوانی درروند زندگی فرزندان در زمینه های روحی و جسمانی شده است. جدایی والدین بدون شک برای اکثرفرزندان پدیده ای سهمگین به شمارمی آید. تحقیقات نشان می دهند که این کودکان درطول زندگی خود با آسیب های روانی و اجتماعی فراوانی مواجه هستند ودر عین حال وضعیت فرزندان طلاق درمقایسه با فرزندان یتیم وعادی نا مطلوب تراست.

کوچکترین واحد اجتماعی است که ثبات یا ناپایداری اش برای اعضای خانواده و جامعه اثرگذاراست و فروپاشی این واحد کوچک گاه چنان اثرعمیقی برروند رشد روانی فرزندان دارد که باورآن بسیارسخت است و فرزندان ازاین پدیده بیشترین ضربه را متحمل می شوند. همچنین نسبت بدست آمده حاکی ازاین امراست بزه کاری درخانواده های متلاشی خیلی بیشتراز خانواده های با دوام است. بی سرپرستی درفرزندان عقده های روانی ایجاد می کند و جنبه منفی طلاق دراین زمینه بسیار گسترده است.

امروزه شاخص آمار طلاق بسیار قابل توجه است و این رقم در تهران وضعیت حاد تری را نشان میدهد. اما طلاق به هر دلیلی که صورت بگیرد، چه درست یا نادرست پیامدهایی را برای خانواده و جامعه و هم برای پدرو مادرمشکلات اقتصادی، روانی، عاطفی و اجتماعی ایجاد می کند و زوج هایی که متارکه می کنند را به انزوا می کشاند.

فرزند تک والد ناخواسته درگیرتضاد هایی می شود که نه توان درک آن ها را دارد و نه تاب کنارآمدن با آن ها را دارد. فرزندان حاصل چنین ازدواج هایی علاوه براینکه نیازهای ویژه ای دارند درمعرض آسیب های روانی واجتماعی فراوانی قرارمی گیرند. یکی از پیامدهای طلاق درجوامع امروزافزایش میزان و نوع رفتارهای انحرافی است.

امروزه طلاق ازمهمترین وبدخیم ترین آسیب ها و معضلات خانواده های جوامع صنعتی یا درحال گذاری مانند ایران است. و نمی توان رابطه میان طلاق و آسیب های روانی کودکان را نادیده گرفت.

آبداها مسون درپژوهش های خود دریافت خانواده های افراد بزه کار نسبت به خانواده های افراد غیر بزه کار درشرایط عاطفی نامطلوبی به سر می برند که فشارخانواده نامیده می شود. این فشاربا خصومت، تنفر،عصبانیت، آزردگی،پرخاشگری وآشفتگی های عاطفی بوجود می آیند و حفظ می شوند که هم در والدین وهم فرزندان آشکار می شود.

پس استدلال می شود که عدم روابط گرم و عاطفی در خانواده با افزایش احتمال گرایش فرد به بزه کاری رابطه مستقیم دارد.(چلبی، 1386). و خانواده را به عنوان تنها نهاد درجامعه می دانند که می تواند با عشق و محبت مورد نیاز برای شخصیت انسانی دربهترین حد را ارائه دهد.